Και κόμισε η δάδα στις Αιγές το χαρμόσυνο άγγελμα... στη Νεκρόπολη, όπου αναπαύονται οι Μακεδόνες βασιλιάδες και βασίλισσες ... στο χώρο, που πλανάται ως σήμερα το πνεύμα και η αύρα τους... απ' όπου ξεκίνησε η θαυμάσια πανελλήνια εκστρατεία... η νικηφόρα, η περίλαμπρη, η περιλάλητη, η δοξασμένη ως άλλη δεν δοξάσθηκε καμία...

"Ω Παι-διός" αναφώνησαν... πνεύματα ζώντων και νεκρών... και ο ελληνικός καινούριος κόσμος, μέγας... Οι χορευτές της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας και της Εστίας Ρουμλουκιωτών Αλεξάνδρειας, που τράνταξαν με τον βαρύ και ταυτόχρονα ανάλαφρο βηματισμό του χορού τους τη Μακεδονίδα γη... μίμηση των ωραίων σωμάτων και των ωραίων ψυχών, όπου όλο το σώμα διατηρεί την ευθύτητα των γραμμών του...σώματα ανδρών δυνατών, παλλόμενα που προετοιμάζονται για τον πόλεμο...και το μέλλον, με την αγνότητα της ηλικίας, ντυμένο με την προσκοπική του στολή χαιρέτισε και μετέφερε με τους λαμπαδηδρόμους το άγγελμα στους σημερινούς και αρχαίους προγόνους του...

"Ω Παι-διός! Ω Παι-διός!"